- arifləşmək
- глаг. становиться, стать мудрым, знающим, эрудированным
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
arifləşmək — f. Arif olmaq, kamallı olmaq, mərifətli olmaq, ağıllılaşmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarpmaq — bax qapmaq 1 ci mənada. Cəld başının altından bumajniki qarpıb açdı. . İ. M.. Dəsti istibdad hər gün qarparaq arifləri; Tərd edir el, yurd içində qarparaq arifləri. Ə. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürəfa’ — ə. «arif» c. ariflər, arif adamlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aralı — z. 1. Bir birindən bir qədər uzaq, arada bir qədər məsafə qoyaraq. Xasay atlıların bir birindən aralı getməsini məsləhət gördü. M. Hüs.. Kəhər kövşənin ortasında, yoldan xeyli aralı uçuq bir xarabalığın səmtinə çatırdı. M. İ.. // Uzaq. Aralı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arif — sif. <ər.> Bilən, qanan, başa düşən, anlaqlı, mərifətli. Arif adam. – Dünyada bir şey var ki, hər bir arif adam ondan gərək xəbərdar olsun. C. M.. Üstü unlu olan hər arif qoca; Öz ürək sözünü deyər doyunca. S. V.. // İs. mənasında. Harda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəhm — is. <ər.> Anlama, anlaq, dərrakə. Olmasın fəhmin, əqlin, idrakın; Var nə qəm ta ki vardır əmlakın. M. Ə. S.. Fəhm etmək – anlamaq, başa düşmək, dərk etmək. Ariflər, fəhm eləyin; Süzüb gedən yarə baxın! A. Ə.. Rəğbət və narazılıqla yoğrulmuş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürəfa — is. <ər. «arif» söz. cəmi> klas. kit. Ariflər, mərifətli, ağıllı adamlar. Ürəfa məskəni olan Şirvan; Cühəla xabgahidir əlan. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zol — 1. 1. sif. Uzun zolaq şəklində olan, zolaq şəklində kəsilmiş. Zol gön. Zol taxta. // is. Zolaq şəklində kəsilmiş gön, dəri və s. // is. Ağacın gövdəsindən qoparılan zolaqşəkilli qabıq. 2. is. Zolaq. // Şüy çubuq, qayış zərbəsinin dəydiyi yerdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti